— Өңірде пайдалы қазбалардың, әсіресе мұнай мен газдың ірі қоры бар.
2010 жылдардың ортасындағы консервативті бағалаулар бойынша Орталық Азия елдеріндегі мұнай қорларының жалпы көлемі 15-31 млрд.баррельге ( әлемдік ресурстардың жалпы көлемінің шамамен 7%), табиғи газ қорларының жалпы көлемі 230-360 трлн. текше метрге (әлемдік қорлардың жалпы көлемінің 7%*) жетті. Аймақты әлемдегі ең ірі 10 алтын өндірушілердің қатарына қосуға болады (егер біз оны жалпы сауда ережелерімен біртұтас құрылым ретінде қарастыратын болсақ).
Орталық Азия өңірінің мемлекеттерінде негізінен Қазақстанда, Өзбекстанда және Түрікменстанда шоғырланған дамыған тау-кен өндіру, металлургия және химия салалары, отын-энергетика кешені бар.
Тау-кен өндірісінің жұмыстарына көзқарас әртүрлі. Түркіменстанның экономикасы газды сатуға толықтай тәуелді, Өзбекстан ішкі өндіру есебінен отынға деген қажеттілігін қаматамасыз етеді, бірақ «голландиялық аурудың» типтік құрбаны емес, яғни өз экономикасын тек пайдалы қазбаларды сатуға негіздемейді. Ал Қазақстан экономиканың гибридті моделін қалыптастырғанымен, ол толық мемлекеттендіруден босатылған, бірақ ішкі өндіріске байланысты ерекшеліктер әлі де мұнай мен газды сатуға тәуелдейді.
Ресурстармен қамтамасыз ету тұрғысынан аймақтың маңызы оның әлемдік экономикадағы қарапайым рөлінен салыстырмалы түрде асып түседі.
* Әлемдік пайдалы қазбалар қорын бағалау да белгіленген мән емес екенін атап өткен жөн.
— ОА аймағында пайдалы қазбаларды қауіпсіз тасымалдау жолдары құрылды (оның бір бөлігі — Кеңес заманында). Өңірдің кез келген тауарлардың транзиттік аймағы ретіндегі әлеуеті бірегей және оны, мысалы, Еуроодақ сияқты дамыған өңірлердің әлеуетімен ғана салыстыруға болады.
-Пайдалы қазбалардың еркін экспорты үшін шекаралар ашылған кезде (1990 жылдардың ортасы) өңірдің посткеңестік елдері пайдалы қазбаларды өндіру және тасымалдау үшін мамандардың жеткілікті күшті базасына ие болды. Кез келген шетелдік компания төмен ақы төленетін, бірақ білікті жергілікті орындаушылардың пулына сүйене отырып, жергілікті кен орындарын игеруді бастай алды.
— Белгілі бір уақытқа дейін аймақтың пайдалы қазбаларға бай елдері саяси мағынада өте тұрақты болды, сонымен қатар болжамды әрі сенімді серіктестер болды.
Бастапқыда қолайлы көріністі қиындататын факторларға мыналарды жатқызуға болады:
— Орталық Азия үш жағынан үш ірі мемлекетпен (Қытай, Ресей және Иран) қоршалған, олар өздерін Еуропалық Одақ пен АҚШ-тың дамыған елдерінің бәсекелестері ретінде көрсетеді.
— Ресей мен Қытайдың өздері (әр түрлі себептермен) ірі пайдалы қазбаларды сатып алушылар болып табылады және аймақ нарықтарында өздерінің ойын шарттарын орнатуға тырысады.
Екінші жағынан-жаңадан құрылған саяси жүйелерінің әлсіздігі, өзінің дамыған қаржылық элитасының болмауы (тәуелсіздік алған кезде), авторитарлық көршілердің күшті әсері, өз азаматтарының мүдделерін қорғауды ойламаған жемқор үкіметтер — көптеген сыбайлас жемқорлық актілері мен заң бұзушылықтарға жағдай жасады.
Бұл күні – 2020 жылғы 19 наурызда — шартты түрде мерзімінен бұрын «Қазатомөнеркәсіп» ұлттық компаниясының бұрынғы басшысы, 10 жылдан астам түрмеде отырған Мұхтар Жәкішев қамаудан шықты.
Жиналған адамдар оны плакаттар мен футболкалардағы «Жәкішевке еркіндік» жазулармен қарсы алды. Қақпа ашылған кезде, одан екі қара джип шығады. Олардың бірінде Мұхтар Жәкішевті көргенде адамдар соған қарай жүгіреді.
Содан кейін аспирантурада оқыды.
Жалпы, бәрі Мұхтар Жәкішевтің Үкіметте қандай да бір жоғары лауазымға ие болатынындай көрінді: бұған тәжірибе мен сол кездегі өте жақсы есепте тұрған адамдармен байланыс ықпал етті.
Бірақ ол «Қазатомөнеркәсіп» атом компаниясына барды – бұл сол кездегі даму әлеуеті төмен орын еді.
Джакишевті қоғамдық алаңда ешкім қадағаламады: ол саясатпен айналыспады, дүрбелең болған жоқ – жай ғана бизнеспен айналысты. Үкіметте ұзақ жұмыс істемеді-Энергетика министрінің орынбасары лауазымында ол үш айға ғана болды, содан кейін өзі айтқандай, «бәрі мезі болды, себебі мен ойын ережелерін бұзамын».
«Мезі болды» — айталық. Бірақ бұл үшін түрмеге отырғызады ма?
«Қазатомөнеркәсіптің» бұрынғы басшысының болжамдары бар. Ол ресейліктерге Қазақстаннан уран кеніштерін алуға кедергі келтірді деп санайды.
2009 жылы Қазақстан Үкіметі Uranium One-дағы үлесті Владимир Школьниктің [қазақстандық мемлекет қайраткері — прим.] туысы өкіл болған ресейлік құрылымдар сатып алғысы келген жағдай туындады, ал Жәкішев жапондық Toshiba компаниясымен келісімшарт жасауды ұсынды. Бірақ Қазақстан Үкіметі Жапониямен келісімді мақұлдамады. 2009 жылғы 21 мамырда Мұхтар Жәкішев қамауға алынды, ал 2009 жылғы 22 мамырда Владимир Школьникті ҚР Премьер-министрі «Қазатомөнеркәсіп «ҰАК»АҚ басшысының босатылған лауазымына ұсынды.
2009 жылдың маусым айында (Жәкішев қамауға алынғаннан кейін) Росатомның еншілес кәсіпорны Атомредметзолото (АРМЗ) Қазатомөнеркәсіппен бірлесіп Қаратауға уран өндіру жобасындағы 50% үлесінің орнына Uranium One 16,6% акциясын сатып алды. 2010 жылы Uranium One қазақстандық Ақбастау және Заречное уран өндіру жобаларындағы үлесінің 50% және 49% алды. Бұған айырбастау үшін ресейлік АРМЗ Uranium One-дағы үлесін 51% — ға дейін арттырды.